Принципот на најмала привилегија, исто така познат како POLP, е безбедносен принцип кој диктира дека на корисниците на системот треба да им се додели најмала количина на привилегија неопходна за да ги завршат нивните задачи. Ова помага да се осигура дека корисниците не можат да пристапат или да ги менуваат податоците до кои не би требало да имаат пристап.
Во овој блог пост, ќе разговараме за тоа што е принципот на најмала привилегија и како можете да го примените во вашиот бизнис.
Принципот на најмала привилегија (POLP) е безбедносно упатство кое бара на корисниците да им се даде само минималното ниво на пристап потребно за извршување на нивните работни должности.
Зошто организациите го користат принципот на најмала привилегија?
Целта на POLP е да ја намали потенцијалната штета од грешки и злонамерни активности со ограничување на привилегиите на корисниците.
Примената на принципот на најмала привилегија може да биде тешко, бидејќи бара внимателно размислување за тоа што му треба на секој корисник за да може да ја врши својата работа и ништо повеќе.
Постојат два главни типа на привилегии што треба да се земат предвид при примена на принципот на најмала привилегија:
– Системски привилегии: ова се привилегии кои им овозможуваат на корисниците да вршат дејства на системот, како што се пристап до датотеки или инсталирање софтвер.
– Привилегии за податоци: Ова се привилегии кои им овозможуваат на корисниците пристап и менување на податоците, како што се читање, пишување или бришење датотеки.
Системските привилегии обично се поограничени од привилегиите за податоци, бидејќи тие можат да се користат за извршување на дејства што потенцијално би можеле да му наштетат на системот. На пример, корисник со пристап за читање до датотека не може да ја избрише, но корисникот со пристап за запишување може. Привилегиите за податоци, исто така, треба внимателно да се разгледаат, бидејќи давањето на корисниците премногу пристап може да доведе до губење на податоци или до корупција.
При примена на принципот на најмала привилегија, важно е да се постигне рамнотежа помеѓу безбедноста и употребливоста. Доколку привилегиите се премногу рестриктивни, корисниците нема да можат ефикасно да ја вршат својата работа. Од друга страна, ако привилегиите се премногу лабави, постои поголем ризик од прекршување на безбедноста. Пронаоѓањето на вистинската рамнотежа може да биде тешко, но тоа е од суштинско значење за одржување на безбеден систем.
Принципот на најмала привилегија е важно безбедносно упатство што треба да се земе предвид при дизајнирање на кој било систем. Со внимателно разгледување што треба да може да прави секој корисник, можете да помогнете да се намали ризикот од губење на податоци или оштетување од злонамерна активност.
